ტოპონიმია და ქართული სალიტერატურო ენის ნორმები
საკვანძო სიტყვები:
ტოპონიმიკა, ადგილის სახელები, გეოგრაფიული სახელები, ნორმებიანოტაცია
სალიტერატურო ენის ნორმატიულ საკითხებს შორის ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი ადგილი უჭირავს ისეთ გეოგრაფიულ სახელწოდებებს, როგორიცაა ბუნებრივი ობიექტების ან დასახლებების სახელები. შეგვიძლია გამოვყოთ შემდეგი საკითხები: 1. ტოპონიმებსა და ჰიდრონიმებში ზედსართავებად გამოყენებული ქვეყნის მხარეების სახელები (დასავლეთი, აღმოსავლეთი და სხვ.); 2. სივრცითი ორიენტაციები ბუნებრივი ობიექტების (მთები და წყლები) მიხედვით და მათი ასახვა ტერმინოლოგიასა და მაკროტოპონიმიკაში; 3. საქართველოს ტერიტორიაზე არსებული დასახლებების ამსახველი ქვეყნებისა და ელემენტების ქართული სახელწოდებები („სოფლიდან სამყარომდე“); 4. ქართული ტერმინები, რომლებიც ეხება სივრცულ პარამეტრებს და მათ ნორმატიულ გამოყენებას; 5. რთულ ტოპონიმიკაში ნათარგმნი და უთარგმნელი გეოგრაფიული სახელების საკითხები.
გამოქვეყნებული
როგორ უნდა ციტირება
გამოცემა
სექცია
ლიცენზია
საავტორო უფლებები (c) 2025 ქართველოლოგიის აქტუალური პრობლემები

ეს ნამუშევარი ლიცენზირებულია Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 საერთაშორისო ლიცენზიით .