კონფიდენციალურობის საზღვრები მედიაციაში და მედიატორი, როგორც კონფიდენციალურობის პრინციპის დარაჯი

ანოტაცია

მედიაციის,  როგორც  დავის  ალტერნატიული  გადაწყვეტის ერთ-ერთი  საშუალების,  მნიშვნელობა  და  როლი  დღითიდღე იზრდება.  ამასთან  ერთად,  მედიაციის  პროცესის  შემდგომი საკანონმდებლო  განვითარებისა  და  სრულყოფის  მიზნით,  იზრდება  მასთან  დაკავშირებული  პრობლემებისა  და  ხარვეზების  აღმოჩენის,  გამოკვლევისა  და  აღმოფხვრის  მნიშვნელობა.  სტატიაში  შემოთავაზებულია  კონფიდენციალურობის,  როგორც  მედიაციის  ერთ-ერთი  უმნიშვნელოვანესი  პრინციპის,  კვლევა  და  განხილვა სხვადასხვა  ქვეყნის სამედიაციო  პრაქტიკასა  თუ სამართლებრივ  აქტებზე  დაყრდნობით.  ვინაიდან,  მედიაცია  საქართველოს  საკანონმდებლო დონეზე დამოუკიდებელი კანონის სახით განისაზღვრა და დადგინდა მედიაციის ჩატარების მნიშვნელოვანი საკითხები,  დღის  წესრიგში  დგას  მასთან  დაკავშირებული  ცალკეული  პრობლემებისა და გამოწვევების  გადაჭრის  საკითხი.   ვფიქრობთ, რომ  ქართული  კანონმდებლობა  კონფიდენციალურობის  პრინციპის  საზღვრებსა  და  მასთან  დაკავშირებული  შეზღუდვების  კუთხით  საჭიროებს  ერთგვარ  წამახალისებელ პრაქტიკას,  რაც შესაძლებელი იქნება მედიაციის პროცესების ეფექტური წარმართვითა და დაინტერესების, მათ შორის, მედიაციისადმი მიმართვიანობის გაზრდით. ხარვეზების აღმოფხვრისა და გამოწვევების თვალსაზრისით კი „მედიაციის შესახებ“  საქართველოს კანონის საფუძველზე მათი შესწავლა საკითხს მრავალფეროვან და საკანონმდებლო რეგულირებით ხასიათს სძენს.    

სტატიაში  რეკომენდაციის  სახით  წარმოდგენილია  სწორედ  ის  გზები,  რა  გზებითაც  შეიძლება  ამ პრინციპთან დაკავშირებული  ხარვეზების  შევსება  და  მისი უფრო  ეფექტიანად  გამოყენება  მედიაციის  პროცესში. ასევე, განვიხილავთ  კონფიდენციალურობის  პრინციპის  დაცვის  ვალდებულებით  შებოჭილ  პირებს,  სადაც  ყურადღებას  გავამახვილებთ  მედიატორის  განსაკუთრებულ  როლზე  აღნიშნული  პრინციპის  დაცვაში.  მოცემულ  საკითხებზე  მსჯელობა  განაპირობებს  მედიაციის  პროცესის  მიმართ  საზოგადოების  ინფორმირებულობის  ამაღლებასა  და მედიაციის პროცესისადმი ნდობის  გაძლიერებას.